Αποτελούν τη μεγάλη αγάπη κάθε φανατικού της τεχνολογίας εν έτη 2016. Ο λόγος για τα drones που σκίζουν ήδη τον ελληνικό ουρανό εξασφαλίζοντας εκπληκτικές λήψεις για τους χειριστές τους. Οι οπτικές γωνίες τους είναι πάντα αλλιώτικες από τις συνηθισμένες και το θέαμα που προσφέρουν μοναδικό. Άλλωστε, είναι αυτονόητο ότι «όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει ο κόσμος μια ζωγραφιά». Διαφορετικός. Δικαιολογημένα, λοιπόν, τα drones αποτελούν το όνειρο κάθε gadgetάκια «που σέβεται τον εαυτό του».
Πώς, όμως, φτάσαμε ως εδώ; Πώς έγινε η αρχή για να καταλήξουμε στα Rc models (από τα αρχικά radio control), στα γνωστά σε όλους μας τηλεκατευθυνόμενα και στην ιπτάμενη εκδοχή τους; Και το κυριότερο, που κάνει όλους μας να απορούμε. Πώς πετούν και δεν πέφτουν; Τις απαντήσεις έχει φυσικά η φυσική.
Τα πράγματα γύρω από το πέταγμα ξεκίνησαν όταν ο άνθρωπος ξεκίνησε να παρατηρεί τα πουλιά και τους φυσικούς μηχανισμούς της πτήσης αυτών. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο βασικός και κύριος λόγος που τα πρώτα αερομοντέλα προσομοίαζαν στο σχήμα και στην κατασκευή των πουλιών. Τα φτερά μάλιστα των αερομοντέλων ήταν όχι μόνο πιστή αντιγραφή των φτερών των πουλιών αλλά αποτελούνταν και από αληθινά φτερά πουλιών σε κατασκευαστικό επίπεδο.
Οι ερευνητές οι οποίοι προσπάθησαν να «ξεκλειδώσουν» τους μηχανισμούς του πετάγματος και να περάσουν τους φυσικούς νόμους του στον αερομοντελισμό, ανακάλυψαν ότι βασική αρχή ερμηνείας είναι η δύναμη της άνωσης. Τι είναι η άνωση; Πρόκειται για μια δύναμη που δημιουργείται όταν ένα αντικείμενο με επίπεδη επιφάνεια κινείται με μια ορισμένη ταχύτητα στον αέρα. Στην πράξη, την άνωση μπορούμε να την παρατηρήσουμε όλοι μας αν κρατήσουμε ένα κομμάτι χαρτόνι από τη μια του πλευρά με μια μικρή γωνία σε σχέση με το έδαφος και κινηθούμε με ταχύτητα στο χώρο. Εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι το χαρτόνι θα προσπαθήσει να ανασηκωθεί και να κινηθεί προς τα πάνω. Η δύναμη αυτή, που στην επιστήμη της φυσικής συμβολίζεται με Α, είναι συνάρτηση της επιφάνειας που κινείται στον αέρα, της ταχύτητας της κίνησης και του μεγέθους της γωνίας προσβολής. Σε ύστερο χρόνο, η αεροδυναμική επιστήμη προσέθεσε ως παράγοντα καθοριστικό της δύναμης της άνωσης και την καμπυλότητα και το πάχος της αεροτομής της πτέρυγας -εφόσον πλέον αναφερόμαστε σε αεροπλάνα και όχι σε παρατήρηση του πετάγματος των πουλιών.
Η παρατήρηση πάντως της άνωσης ήταν που γέννησε την ιδέα της μηχανικής πτήσης και της δυνατότητας αυτής. Το μόνο απαραίτητο που έπρεπε να λυθεί ήταν να κατασκευαστεί μια επιφάνεια (αντίστοιχη του χαρτονιού του παραδείγματος που χρησιμοποιήθηκε) ικανή και κατάλληλη να σηκώσει το βάρος της αλλά και το βάρος της λοιπής κατασκευής (πχ της ατράκτου στην περίπτωση του αεροπλάνου) και να προστεθεί ένας μηχανισμός που θα της δίνει την απαραίτητη κίνηση προς τα μπροστά για να δημιουργηθεί η δύναμη της άνωσης. Όπερ και εγένετο, με την κατασκευή του πρώτου αεροπλάνου.
Μια απλή παρατήρηση των rc helicopters και των rc planes του σήμερα θα γεννήσει μια απορία σχετικά με τις πτέρυγες που «γεννούν» την άνωση. Σε αντίθεση με το χαρτόνι που προαναφέραμε (το οποίο και είχε επίπεδη επιφάνεια), οι πτέρυγες των αερομοντέλων σήμερα είναι κυρτές και η περίμετρός τους συνήθως είναι ελλειπτική. Αυτό το ιδιαίτερο γνώρισμα είναι το αποτέλεσμα των ερευνών της αεροδυναμικής γύρω από τον τέταρτο παράγοντα που καθορίζει την άνωση.